فرایند تکسچرایزینگ چیست؟

روش تاب مجازی (False Twisting Texturizing: FTT) تقریباً ۷۶ تا ۹۰ درصد از بازار جهانی نخهای مصنوعی تکسچرهشده را شامل میشود و به همین دلیل، نقش مهمی در صنعت نساجی دارد. از آنجا که نخ نیمه آرایش یافته(POY)، که نخ تغذیه برای تکسچرایزینگ با تاب مجازی است، حدود ۶۰ درصد از نخهای فیلامنت ذوب ریسی شده تولیدی در جهان را تشکیل میدهد، فرآیند تاب مجازی مهمترین فرآیند تکسچرایزینگ در صنعت نساجی به شمار می رود. روش تاب مجازی عمدتاً برای تکسچرایزینگ نخهای ترموپلاستیک مانند نایلون و پلیاستر استفاده میشود. این فرآیند با هدف دادن ویژگیهای الیاف طبیعی به الیاف مصنوعی انجام میشود، مانند ویژگیهایی که در پنبه و پشم وجود دارد. به این ترتیب، نخهای تولیدی در انواع پوشاک مانند لباسهای بیرونی، لباسهای ورزشی، لباسهای زیر، جوراب و جورابشلواری، منسوجات خانگی مانند فرش، روکشها، پردهها و ملحفهها، منسوجات فنی مانند صندلی و روکشهای صندلی خودرو و همچنین کاربردهای تزئینی استفاده میشوند. این امر با ایجاد موج و کشسانی در فیلامنتهای POY حاصل میشود و در عین حال ویژگیهایی مانند دوام، استحکام، خشکشدن سریع و مدیریت رطوبت را حفظ میکند. همچنین نخهای تکسچرهشده میتوانند با نخهای دیگر مانند پشم یا پنبه مخلوط شوند تا مزایای مواد مختلف را با هم ترکیب کنند.
این فرآیند به صورت پیوسته انجام شده و از ویژگیهای ترموپلاستیکی نخ بهره میبرد. نخ عبوری در این فرآیند مراحل زیر را طی میکند:
- کشیده میشود (به آن “کشش” میگویند) تا به جهتگیری مولکولی و تبلور برسد.
- پیچش زیادی به آن داده میشود تا هر فیلامنت به شکل مورد نظر تغییر فرم دهد.
- حرارت داده میشود تا پیوندهای ثانویه (پیوندهای هیدروژنی برای پلیآمیدها یا تعاملات فنولی برای پلیاسترها) شکسته شوند.
- سرد میشود تا با بازسازی پیوندهای ثانویه به شکل تابخورده تثبیت شود.
- سپس بازپیچیده، پردازش نهایی و پیچیده میشود.